Thuisfrontmrs. That’s me!
Althans, zo goed als. Officiëel mag ik mezelf nog geen “Mrs.” noemen maar met een huwelijk op de planning zal dit niet lang meer duren.
5 jaar samen zijn we nu, mijn militair en ik. 5 jaar, 60 maanden, 260 weken en heel wat oefeningen verder. Uitzendingen ofwel missies heb ik (gelukkig) nog niet mee hoeven maken. Wel jaren waarin mijn lief flink wat meer weken van huis was dan thuis.
Na lang wikken en wegen heb ik besloten om het toch maar door te zetten, mijn eigen blog. Alle schaamte voorbij en met gepaste voorzichtigheid, het is tenslotte niet de bedoeling om het leven van mijn militair op het www te gooien maar om mijn momenten van blijdschap, geluk, liefde, verdriet, frustratie en afscheid nemen met en van mijn militair. Want niet alleen onze militairen hebben missies, als thuisfront heb je zo nu en dan je eigen missie.
Naast mijn eigen perikelen ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jullie ervaringen als thuisfronter. Hoe ga jij om met de baan van je man/vrouw/vriend/vriendin/zoon/dochter? Hoe reageert je omgeving hier op? En hoe zit het met je eigen thuisfrontmissie?
Thuisfrontmissies 
Heey meis!
Zo, nu even de tijd genomen om je blog te lezen.
Soms kun je heerlijk “alles” kwijt op papier. Helpt soms echt zo.
Ik weet nog in de tijden van de uitzendingen van mijn ex dat ik een dagboek bij heb gehouden. Deze heeft hij ook gelezen na terugkeer. Hij heeft ze nog steeds in bezit.
Eigenlijk zijn het 2 aparte missies. Eentje van de militair, maar je hebt natuurlijk ook je eigen missie. Heeft ook zijn voordelen en nadelen. Op zulke momenten kom je helaas achter wie je echte vrienden zijn en wie niet. Ook dat heb ik meegemaakt en heb ik mij vergist in veel mensen zowel van mijn kant als zijn kant.
Ondanks dat ik niet meer samen ben met hem, heb ik nog steeds goed contact met hem. Dus volg het nog wel een beetje van defensie. Het zal altijd wel een onderdeel van mij blijven.
Ik kijk naar de missies met mooie herinneringen, maar helaas ook minder mooie herinneringen, maar goed die heb je overal.
Zo nu heb ik genoeg geschreven, ik ga weer verder lezen hihii
Liefs, X
LikeLike
Hey Ilona! Wat lief dat je een kijkje komt nemen. Ik weet dat je je nog erg betrokken voelt bij Defensie, ik denk ook niet dat dat zal verdwijnen. Het feit dat je de moeite neemt om te reageren vind ik echt super! Ik vind het heerlijk om van me af te schrijven. Dat deed ik altijd al graag maar merk dat ik nu een onderwerp heb gevonden dat erg dicht bij mijn hart staat. En ik merk ook dat er voor mede-thuisfronters weinig plekken zijn om je verhaal te kunnen delen, ik hoop echt dat mijn blog daarvoor een platform mag worden. Samen ben je sterker.
Liefs!
LikeLike
Wat leuk dat je ook blogt! Ik blog nu zelf inmiddels al zo’n 1,5 jaar en de laatste paar maanden komen er steeds meer nieuwe blogs bij. Een goede trend. We kunnen elkaar denk ik allemaal versterken. Ik ga je volgen!
En hoe ik er mee omga? Gewoon supportive zijn en blijven communiceren! In mijn rol als ‘vriendin van’ zie ik het als mijn taak ook om mee te bewegen, flexibel te zijn en daarnaast wel mijn grenzen aangeven en samen de voorwaarden te scheppen. En dat is mijn missie. Ik wil dat mijn lief gelukkig is, in het algemeen, maar ook in het werk wat hij doet. En soms vloek ik even op Defensie, maar op andere momenten als hij even vloekt op zijn werkgever dan probeer ik weer andersom te spiegelen.
Mijn omgeving snapt het soms wel, soms niet, maar ik heb gelukkig een omgeving die mij altijd blijft supporten. Of eigenlijk moet ik ons zeggen. Er is altijd de mogelijkheid om dingen te regelen en ik voel me echt heel rijk daarmee. Ik weet dat anderen zo’n basis niet hebben (of in mindere mate), en ook ik loop weleens tegen bepaalde dingen aan, maar ondanks dat alles zo tegen kan zitten probeer ik echt alles positief te benaderen, precies zoals jij in je tweede blogpost doet. Dat doet me goed om te lezen.
LikeLike
Hallo zij van hem! Aan jou de eer om de allereerste reactie ooit achter te laten, dank je wel!
Ik mis al jaren een basis om op terug te vallen, fora verdwijnen, Hyves verdween en op Facebook is niet veel activiteit qua thuisfronters. Fijn dat je me deel uit laat maken van het thuisfrontteam 😉
Ik herken veel in je reactie, het is een golvende beweging. In een relatie met een militair sta je nooit stil. Ook ik heb Defensie vaak vervloekt, onduidelijke communicatie is daar zeker debet aan. Maar ik merk ook dat Sarge zijn verhaal kwijt kan als hij terug komt van zijn werk. Even stoom afblazen. Aan de andere kant ook dankbaar, zijn werk heeft een groot deel van onze relatie beïnvloed en kijk eens waar we nu staan!
Ik denk dat je samen het evenwicht moet vinden. En net als je denkt het evenwicht gevonden te hebben, verandert er weer iets.
LikeLike